تاریخچه و اهمیت DNS
سامانه نام دامنه در سال ۱۹۸۳ توسط «پاول موکاپتریس» به‌عنوان جایگزینی برای فایل HOSTS معرفی شد. پیش از ایجاد DNS، یک فایل متنی ساده به نام hosts.txt شامل تمام نام‌های دامنه و آدرس‌های IP مربوطه بود که به‌سرعت با رشد اینترنت ناکارآمد شد. DNS این مشکل را با ایجاد یک سیستم توزیع‌شده و سلسله‌مراتبی حل کرد.
ساختار و نحوه عملکرد DNS
DNS یک سیستم سلسله‌مراتبی است که از چندین بخش اصلی تشکیل شده است:
-
کاربر (Client): زمانی که شما یک وب‌سایت را در مرورگر وارد می‌کنید، مرورگر درخواست نام دامنه را ارسال می‌کند.
-
مفسر DNS (Resolver): این سیستم درخواست را دریافت کرده و سعی می‌کند نام دامنه را به آدرس IP ترجمه کند.
-
سرورهای ریشه (Root Servers): اولین نقطه جستجو برای یافتن اطلاعات دامنه‌ها است و درخواست‌ها را به سرورهای دامنه سطح بالا (TLD) هدایت می‌کند.
-
سرورهای دامنه سطح بالا (TLD Servers): مسئول نگهداری اطلاعات دامنه‌های سطح بالا مانند
.com،.org،.netو غیره هستند. -
سرورهای نام معتبر (Authoritative DNS Servers): این سرورها اطلاعات نهایی مربوط به دامنه خاص را نگهداری می‌کنند و آدرس IP مربوط به نام دامنه را برمی‌گردانند.
انواع رکوردهای DNS
سرورهای DNS مجموعه‌ای از رکوردهای مختلف را ذخیره می‌کنند که هر کدام نقش خاصی دارند:
-
A Record: آدرس IPv4 دامنه را مشخص می‌کند.
-
AAAA Record: آدرس IPv6 دامنه را تعیین می‌کند.
-
CNAME Record: دامنه مستعار (Alias) برای دامنه دیگر ایجاد می‌کند.
-
MX Record: مسئولیت مشخص کردن سرورهای ایمیل را برعهده دارد.
-
TXT Record: برای ذخیره اطلاعات متنی مانند احراز هویت SPF و DKIM استفاده می‌شود.
کش (Cache) در DNS
برای کاهش زمان پاسخگویی و بار ترافیکی، DNS از کشینگ استفاده می‌کند. به این صورت که نتایج جستجوهای قبلی برای مدت مشخصی در حافظه ذخیره می‌شوند تا در درخواست‌های بعدی نیازی به پردازش مجدد نباشد.
پروتکل‌های امنیتی در DNS
یکی از مشکلات اصلی DNS، ضعف امنیتی آن است که می‌تواند در برابر حملاتی مانند «Spoofing» و «DDoS» آسیب‌پذیر باشد. برخی از روش‌های افزایش امنیت DNS شامل:
-
DNSSEC (Domain Name System Security Extensions): اضافه کردن امضای دیجیتالی برای جلوگیری از جعل داده‌های DNS.
-
DNS over HTTPS (DoH): رمزگذاری درخواست‌های DNS برای جلوگیری از استراق سمع.
-
DNS over TLS (DoT): رمزگذاری ترافیک DNS در لایه TLS.
جمع‌بندی
DNS یکی از ارکان اصلی اینترنت است که با ترجمه نام‌های دامنه به آدرس‌های IP، ارتباط بین کاربران و وب‌سایت‌ها را تسهیل می‌کند. ساختار سلسله‌مراتبی آن، کارایی و مقیاس‌پذیری را بهبود بخشیده، در حالی که فناوری‌های امنیتی جدید مانند DNSSEC و DoH به محافظت از اطلاعات کاربران کمک می‌کنند. درک عملکرد و اهمیت DNS به کاربران و مدیران شبکه کمک می‌کند تا تجربه اینترنتی بهتری داشته باشند و امنیت سیستم‌های خود را افزایش دهند.
